बोरीचे झाड बघून हत्ती आणि बकरी खूप खुश झाले. ते दोघं झाडाजवळ गेले, मग हत्तीने झाडाला आपल्या सोंडेने जोमाने हलवले आणि भरपूर पिकलेले बोरे जमिनीवर पडले. शेळीने पटकन पडलेली बोरे गोळा करायला सुरुवात केली.
योगायोगाने त्याच बेरीच्या झाडावर पक्ष्याचे घरटेही होते, त्यात एक पक्षाचे पिल्लू झोपले होते आणि तो पक्षी धान्याच्या शोधात कुठेतरी निघून गेला होता. झाडाच्या जोरदार हादरल्यामुळे पिल्लू घरट्यातून बाहेर पडून तलावात बुडू लागला.
पक्षी बुडत असल्याचे पाहून शेळीने त्याला वाचवण्यासाठी तलावात उडी मारली, मात्र शेळीला पोहता येत नव्हते. यामुळे तीही तलावात बुडू लागली. शेळी बुडताना पाहून हत्तीनेही तलावात उडी मारून पक्षी व शेळी दोघांनाही बुडण्यापासून वाचवले.
इतक्यात तो पक्षीही तिथे आला होता आणि आपल्या मुलाला सुखरूप पाहून तिला खूप आनंद झाला. त्याने हत्ती आणि शेळीला या तलावाजवळ आणि झाडाजवळ राहण्यास सांगितले. तेव्हापासून त्या बेरीच्या झाडाखाली पक्ष्यासोबत हत्ती आणि बकरीही राहू लागली.
काही दिवसातच पक्षी मोठा झाला. हा पक्षी आपल्या मुलासह जंगलात फिरत असे आणि जंगलात ज्या झाडावर फळे लागले त्या झाडाची माहिती हत्ती व शेळीला देत असे. अशा रीतीने हत्ती, बकऱ्या, पक्षी मजेमध्ये राहत होते.
कथेतून शिका आपण कोणाचेही नुकसान करू नये. आपल्या चुकीमुळे कोणाला त्रास झाला असेल तर ती चूक सुधारली पाहिजे आणि दुरावा दूर करताना एकमेकांना मदत केली पाहिजे. वाचक क्रमांक :